regie Moniek van de Vall, montage Jos Driessen
Documentaire serie voor NCRV Dokument, 2 x 50 minuten
(voor deel 2 klik hier)
Van de website van Dokument:
Geadopteerde kinderen op zoek naar hun biologische ouders
Maandag 25 januari en 1 februari 2010, 22:50 uur Nederland 2
NCRV Dokument Zes adopties is een aangrijpend portret van de kinderen Daniël en Debora Schmeets uit Vriezenveen. Samen met hun broertjes en zusje zijn zij in 1996 door het huisartsenechtpaar Schmeets geadopteerd en vanuit Brazilië naar Nederland gehaald. Daniël en Debora zijn beide zeer impulsief en explosief en komen daardoor steeds in de problemen, zowel binnen- als buitenshuis. Documentairemakers Moniek van de Vall en Gustaaf Vos volgden de kinderen gedurende een periode van vijf jaar, van 2005 t/m 2009.
Huisarts Sep Schmeets en zijn vrouw zijn van plan om twee kinderen te adopteren. Maar als ze een foto onder ogen krijgen van zes kinderen uit hetzelfde Braziliaanse gezin kunnen ze het niet over hun hart verkrijgen de broers en zusjes uit elkaar te halen. De adoptieouders worden na aankomst van de kinderen in Nederland niet begeleid of ondersteund. Hun 11-jarig huwelijk loopt binnen een jaar na de adoptie stuk; de kinderen blijven bij de adoptievader. Naast zijn baan als huisarts runt vader Schmeets het huishouden, bijgestaan door een hulp in de huishouding.
Op school en thuis ondervinden Debora en Daniël talloze problemen. Debora wordt van school gestuurd, Daniel loopt weg en vader Sep zet hem zelfs zijn huis uit. Hoe ouder de kinderen worden, hoe meer ze zich bewust worden van hun adoptieverleden. Is er misschien een verband tussen de woede en onmacht van de kinderen en hun verleden? Het gebrek aan duidelijke tastbare herinneringen aan hun moederland staat verwerking in de weg. Het gezin Schmeets besluit in Brazilië op zoek te gaan naar hun biologische ouders. Het wordt een hereniging met verstrekkende gevolgen voor Daniel en Debora.
Eind jaren zeventig wordt in Nederland voor het eerst onderzoek gedaan naar adoptie van buitenlandse kinderen. Eind jaren tachtig verschijnen er harde conclusies: buitenlandse adoptiekinderen komen in vergelijking met Nederlandse kinderen vier keer zo vaak in aanraking met politie en justitie, ze volgen drie keer zo vaak speciaal onderwijs, het aantal uithuisplaatsingen ligt zes keer hoger en een kwart heeft professionele hulp nodig. De laatste jaren gaan stemmen op om adoptieouders en –kinderen, net als bij de pleegzorg, vanaf het begin professionele begeleiding te bieden. Er zijn echter weinig hulpverleners met kennis over de specifieke adoptieproblematiek.
